Schrijvers

De schrijvers Vamba Sheriff, Babah Tarawally en Kiza Magendane portretteerde ik met de vraag wat hen moed en inspiratie geeft om hun verhalen op te schrijven.

 

Voor Vamba is de hoed onmisbaar in zijn leven. Als kind droeg hij in Liberia een baret, die hem bescherming gaf tegen boze geesten en kwaadaardige mensen. De baret heeft inmiddels plaatsgemaakt voor een hoed, maar voor Vamba heeft die nog altijd dezelfde betekenis.

 

Babah houdt een beeldje vast dat zijn voorouders vertegenwoordigt. Het fungeert een paspoort, een bewijs van afkomst. Het beeldje heeft een vaste plaats op zijn schrijftafel voor motivatie en als eerbetoon aan degenen die er voor hem zijn geweest. Door hen is hij geworden wie hij nu is.

 

Kiza is bijna altijd in pak te zien. Het pak, en vooral het jasje, heeft een universele uitstraling. Ook Kiza maakt de vergelijking met een paspoort, niet omdat het zijn specifieke identiteit uitdrukt, maar juist omdat het identiteit in het algemeen neutraliseert. Achtergrond en sociaaleconomische klasse vallen weg onder de voering van een nauwsluitend kostuum, waardoor je met een pak makkelijk in verschillende kringen over de hele wereld kunt bewegen